Cholestrol en honden
Tijdens de studie vertelde een docent dat cholesterol bij honden niet relevant was. Ik was verbaasd, omdat veel honden waarden hadden van om en nabij de tien. In die tijd waren de bloedanalyse apparaten voornamelijk uit de humane sector afkomstig en stond de waarde vaak als extra vermeld op de uitslag.
De waarden die bij menige hond voorkomt, is bij mensen aanleiding om bang gemaakt te worden, dat men zo maar dood om kan vallen als men niet snel ingrijpt en statines (cholesterolverlagers) begint te slikken om de waarde weer omlaag te brengen. Door de jaren heen kan men stellen dat vrijwel iedere hond die voor bloedonderzoek kwam een verhoogde tot sterk verhoogde cholesterolwaarde bleek te hebben.
Toch komen hartaanvallen niet of nauwelijks voor bij honden. Hartproblemen zijn vooral voorbehouden aan mensen en cavia’s. Bij apen komen hartaanvallen een stuk minder voor dan bij mensen. Maar bij koeien, paarden, honden, katten etc. zien we eigenlijk niet of nauwelijks hartaanvallen, terwijl bij honden dus de cholesterolwaarden heel hoog kunnen zijn. Dit zou eigenlijk bevreemding moeten opwekken. Als bij honden de cholesterolwaarden niet gekoppeld zijn aan de manifestatie van hartinfarcten, dan is dat toch vreemd. Immers, ook zij hebben een bloedcirculatie waar afzettingen van cholesterol kunnen plaatsvinden. Toch zult U geen dierenarts vinden die honden met verhoogd cholesterol, statines zal voorschrijven. Gewoon omdat we weten dat dit geen oorzaak is van hartinfarcten bij deze diersoort.
Nobelprijswinnaar Linus Pauling en zijn assistent Dr. Mathias Rath stelden vast dat vitamine C een hele belangrijke rol speelt bij het soepel houden van het bindweefsel. Ook van het bindweefsel in de bloedvaten. Als er te weinig vitamine C aanwezig is, ontstaan kleine microscheurtjes in de bloedvatwanden die voor het lichaam aanleiding is om er een pleister op te plakken in de vorm van cholesterol onder andere. Laten nu de apen, mensen en cavia’s zelf geen vitamine C kunnen maken en alle andere dieren juist wel. Een hond die goed ziek is, kan tot 18 gram vitamine C per liter bloed aanmaken.
Apen krijgen door het vele fruit dat ze krijgen, ook nog voldoende vitamine C binnen. ‘Wijzen’ hebben vastgesteld dat 75 mg vitamine C per dag voor een volwassene voldoende is om niet dood te gaan aan scheurbuik. Het vervelende is dat ‘belanghebbenden’ de wereld hebben doen geloven, dat we dus 75 mg vitamine C per dag moeten slikken om gezond te blijven. Maar er is een groot verschil tussen niet doodgaan aan scheurbuik en het optimaal gezond zijn.
Inmiddels is vast te komen staan dat 30 mg per kg lichaamsgewicht de optimale hoeveelheid vitamine C is, die een mens zou moeten opnemen. Voor een cavia is een geel Marcus Rother tabletje van 75 mg per dag voldoende.
Door dit te doen voorkomt men dat de bloedvatwanden scheurtjes gaan vertonen. Er is dan ook een groot stuk minder risico dat er beslagen in de wanden van de bloedvaten ontstaan. Er is inmiddels echter een miljarden industrie rond het slikken van statines ontstaan. Deze moneymaker moet natuurlijk beschermd blijven. Dus iedereen die in de verte ook maar iets zegt of schrijft, dat de verkoop van statines in gevaar kan brengen moet óf belachelijk worden gemaakt óf op andere manieren in diskrediet worden gebracht. Money is money immers. Mensen worden bang gemaakt dat het slikken van ‘te veel’ vitamine C tot nierstenen kan leiden.
Er is een onderzoek in de VS geweest waarbij men 20.000 mensen 3 gram vitamine C heeft gegeven per dag gedurende 5 jaar. Dit gebeurde in de risico leeftijd voor het ontwikkelen van nierstenen, dus zo tussen de 55 en 70 jaar. Deze mensen werden jarenlang gevolgd. Naast allerlei andere gezondheidsvoordelen, ontwikkelde geen enkele persoon een niersteen. Dit onderzoek met als doel aan te tonen dat vitamine C tot nierstenen kan leiden, is vervolgens onder in de la beland. Men is echter vrolijk blijven doorgaan met roepen dat vitamine C tot de ontwikkeling van nierstenen leidt. De wereld zou te klein zijn, als bekend zou worden bij het grote publiek dat het slikken van de juiste supplementen in de juiste hoeveelheid kan leiden tot preventie van cardiovasculaire neerslagen. Vitamine C moet hoe dan ook in diskrediet gebracht worden.
Is het niet vreemd, dat indien Vitamine C gebrek de oorzaak is van o.a. microscheurtjes in de bloedvaten, die het lichaam dan probeert af te plakken en te herstellen door er o.a. cholesterol op te plakken, dat we dan vervolgens het beschermingsmechanisme van het lichaam gaan verwijderen in plaats van de oorzaak aan te pakken? Dus door er juist voor te zorgen dat er voldoende vitamine C opgenomen wordt. U mag ervan uitgaan dat deze gedachte als onnozel en belachelijk wordt weggezet. Er is immers te veel geld mee gemoeid.
Ik volgde onlangs een gesprek met een Amerikaanse cardiovasculair chirurg die al 35 jaar niets anders deed dan by pass operaties uitvoeren. Hij zei van zijn geloof te zijn gevallen, toen bij een patiënt die een half jaar voedingssupplementen had geslikt in de juiste dosering werd vastgesteld dat er een sterke reductie van de beslagen in de bloedvaten was opgetreden. Hij was er tot op dat moment van overtuigd geweest dat het slikken van extra vitamines alleen tot dure urine zou leiden. Wij, artsen krijgen met de paplepel ingegoten dat vitamine overbodige luxe is waar we niet zo nodig aandacht aan hoeven te besteden. Dat komt allemaal vanzelf wel goed, zo wordt geleerd. Deze vaatchirurg heeft toen besloten om de mensen vanaf toen te gaan behandelen met supplementen in plaats van met operaties. Hij behaalde eenzelfde en zelfs een veel beter resultaat! Het hoeft eigenlijk niet vermeld te worden dat de betreffende arts door collega’s neergezet werd als iemand die van het pad afgeraakt was.
Dit is dus ook gebruikelijk bij dit onderwerp. De moneymaker moet beschermd worden. Iedereen ‘weet’ immers dat cholesterol slecht is. Professor Peter Gotsche deed in Denemarken onderzoek en kwam tot de slotsom dat in dat land 19% van de huisartsen op de loonlijst stonden van de farmaceutische industrie en tot € 42.000(!) vergoeding kregen voor het voorschrijven van de cholesterolverlagers.
In Nederland schijnt dit slechts 9% van de praktijken te betreffen. Maar ook al staan huisartsen niet achter het voorschrijfgedrag van deze medicatie, dan moeten ze dat niet te opvallend doen. Het risico dat er consequenties aan zitten is dan levensgroot. Het gaat om geld. Heel veel geld.
Het hoeft ook geen betoog dat zowel de tweevoudig Nobelprijswinnaar Linus Pauling en ook Dr. Rath neergezet werden als artsen die het niet helemaal snapten.
Als U bang bent dat vitamine C tot nierstenen leidt, dan zou ik beslist dit vitamine niet gaan slikken. Als U de mening toegedaan bent, dat iedereen zegt dat deze medicatie goed, dus ze ook wel goed moet zijn, dan zou ik de medicatie ook maar blijven slikken.
Ik schrijf dit blogje niet om mensen te overtuigen van de waarheid. Laat me heel duidelijk zijn, ik geef hier geen medisch advies op enigerlei wijze. Vergeet echter niet dat de waarheid niet verwisseld moet worden met de mening van de meerderheid.
Slikt U deze statines, maar slikt U daarbij geen Q10 dan zou ik dat maar snel gaan doen. Mogelijk dat U van de statines een vermoeid gevoel krijgt of spierpijn. Bijvoorbeeld het niet meer hoog kunnen heffen van de armen. Weet dan dat dit zeer zeker veroorzaakt kan worden door een gebrek aan Q10 of ook wel genaamd Ubiquinon. Deze stof wordt verbruikt bij de werking van de statines. Hij is echter heel belangrijk voor een goede spierwerking. Als we ouder worden, maken we er al minder van aan, maar er kan ook door medicijngebruik een tekort gaan ontstaan. Dat kan resulteren in vermoeidheid en spierpijnen in armen en benen. Helaas werkt de hartspier door het gebrek aan Q10 ook slechter. Dus het medicijn dat de hartspier moet helpen overleven door plaques te voorkomen, zorgt er mede voor dat het hart slechter werkt. Nu is Q10 een vrij verkrijgbaar voedingssupplement dat niet vergoed wordt door de verzekering. Dus wordt het meestal niet vermeld.
Door ieder jaar de norm te verlagen waaraan de cholesterolwaarde moet voldoen, komen er jaarlijks grote aantallen patiënten bij.
Helaas zijn er ook studies die uitwijzen dat een te sterke daling van de cholesterol gecorreleerd is met de ontwikkeling van kanker. Maar goed. Dat is dan weer een ander probleem. Daar heeft men chemotherapie voor.