Kan ik ziek worden van mijn konijn?
Veel mensen krijgen het bij deze vraag een beetje benauwd. Hoewel het antwoord op deze vraag natuurlijk ja is, is dit geen reden tot paniek. Door verantwoordelijk met uw huisdieren om te gaan en een goede hygiëne is het risico goed te beperken.
Er zijn een aantal infectieziekten die overdraagbaar zijn van dieren naar mensen. Dit noemen we zoönozen. Sommige zijn wel bekend bij mensen, andere helemaal niet. In het volgende stukje willen we een aantal van deze ziekten aan u 'voorstellen'.
Pasteurella multocida
Pasteurella is een venijnige bacterie die bij het konijn 'snot' veroorzaakt. Bij het konijn ziet u een slijmerige neusuitvloeiing, die vaak etterig wordt. Het konijn zal snotteren en snuiven. Door de verstopte neus, zal het konijn het benauwd krijgen. Vaak ziet u ook dat de pootjes erg vies zijn, doordat het konijn zijn neus poetst. In ernstige gevallen kan bloedvergiftiging, longontsteking en/of melkklierontsteking ontstaan.
Welke gevaren kan dit voor u opleveren?
De gevolgen zijn niet ernstig, maar kunnen wel hardnekkig zijn. Via huidwondjes kunt u besmet worden. Ook via een beet of krab kunt u besmet worden. De kenmerken bij u zijn wondinfecties, een infectie van de bovenste luchtwegen, keelpijn, aangezichtspijn, heesheid, hoesten en oorpijn. Konijnen kunnen drager zijn zonder er zelf ziek van te zijn. Pas als de afweer vermindert door bijvoorbeeld slechte voeding, stress, extreme hitte of kou of een gebrek aan beweging en afleiding, wordt het konijn ook ziek.
Hoe kunt u dit nou voorkomen?
Wees altijd bedacht als uw konijntje begint te snotteren. Kijk dan ook altijd of u zelf wondjes heeft aan uw handen. Zorg dan dat uw handen niet in contact komen met het snot van uw konijntje. Ga als uw konijn last krijgt van snot altijd naar de dierenarts.
Dermatofyten
Dit zijn huidschimmels. Er zijn twee belangrijke soorten. De Microsporum komt vooral bij honden en katten voor, de Trichophyton zie je meer bij de andere soorten zoals cavia's en konijnen. Schimmels zijn hardnekkig waardoor vaak langdurig behandeld moet worden. De verschijnselen bij dieren zijn anders dan bij mensen. We zullen beiden hier behandelen.
Verschijnselen bij dieren
Bij dieren kunnen de klachten sterk variëren. Zo kunt u bij de hond jeuk, korsten en schilfering zien. Bij de kat ziet u meer haarverlies en kleine korstjes. Vaak begint het bij de kop, de oren en de nagels. Het kan zich ook over het hele lichaam uitspreiden.
Verschijnselen bij mensen
De verschijnselen bij de mensen zijn heel typisch. Er ontwikkelt zich eerst een rood puntje. Dit verandert in een steeds groter wordende rode ring. We noemen dit ringworm, omdat men vroeger dacht dat hier een worm in zat. Bij mensen zien we de verschijnselen vooral op de armen en het gezicht, omdat deze plekken het meest in contact komen met de dieren. Vooral kinderen zijn de dupe. Hun weerstand is vaak minder sterk en ze knuffelen de dieren inniger.
Huidschimmels zijn erg besmettelijk, dus voorzichtigheid is geboden.
Diagnose
Als uw huisdier huidproblemen heeft, is het altijd goed om dit bij uw dierenarts na te laten kijken. Er zijn een aantal mogelijkheden om te kijken of uw huisdier een schimmelinfectie heeft. Met UV-licht is het soms mogelijk om schimmels te zien, maar dit is niet 100% betrouwbaar. Ook gewone huidschilfers kunnen namelijk groen oplichten in UV-licht. Ook kan de dierenarts een huidafkrabsel maken en dit onder de microscoop bekijken. Ook dit is niet 100% betrouwbaar, want het kan gebeuren dat de dierenarts net een paar haren treft die niet aangetast zijn.
De beste manier is een schimmelkweek. Het nadeel is dat dit iets duurder is en het duurt enkele weken voordat de uitslag bekend is. Dit komt omdat schimmels maar langzaam groeien.
Behandeling
Meestal zal de dierenarts een zalf of een shampoo voorschrijven. Langdurige behandeling is vaak nodig. Schimmelinfecties zijn zeer besmettelijk. Vaak moet u alle dieren in huis behandelen. Ook moet de omgeving goed schoongemaakt worden. Stofzuigen, dweilen en het goed wassen van de dekens is vaak voldoende. Een goede vachtbescherming is belangrijk. Een gezonde vacht en huid is minder vatbaar voor een schimmelinfectie. Als uw dieren een schimmelinfectie hebben, is het dus belangrijk dat u zelf ook oppast. Krijgt u toch huidplekken, ga dan even langs bij de huisarts.
Cheyletiëlla
Dit zijn relatief grote mijten die in de vacht leven. We zien de mijt vooral bij honden, katten en konijnen. Binnen dezelfde diersoort is het zeer besmettelijk, maar af en toe ziet men ook besmetting naar andere diersoorten toe. Bij de mens kan het een huidreactie geven op plaatsen waar het dier vastgehouden wordt, zoals de armen, de romp, de dijen en de buik. Verschijnselen bij de dieren bestaan uit kaalheid, losse haren schilfering en nauwelijks of geen jeuk. Door de plakbandmethode of een huidafkrabsel kan de mijt onder de microscoop gezien worden. Het is goed behandelbaar met een shampoo of spray. Ook de omgeving moet goed schoongemaakt worden.
Sarcoptes
Deze aandoening is beter bekend onder de naam schurft of Scabiës. Dit zijn microscopisch kleine mijtjes die zich in de huid graven. Er zijn verschillende soorten schurftmijten die redelijk soortspecifiek zijn. De mijt veroorzaakt heftige jeuk, rode vlekken en pukkeltjes. Bij de hond is dit vooral op de buik, de oren en de zijkanten van de voor- en achterpoten. Bij de kat en het konijn begint het aan de randen van de oorschelpen en verspreidt zich over het lichaam. Als de mijt soortspecifiek is, waarom staat hij dan toch bij de zoönosen? Het blijkt dat door intensief contact de mijt toch tijdelijk over kan gaan op mensen. Hier blijft de mijt nog enige tijd in leven. Na enkele weken ontstaan dan ook bij mensen pukkeltjes en jeuk. Het is voldoende om de huisdieren tegen schurft te behandelen. Dan verdwijnen de klachten bij de mens vanzelf.
